ผมโยนร่างบางลงบนที่นอนอย่างแรง
โดยไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัวผมจัดการขึ้นคร่อมทับอีกคนเอาไว้ทันที
ดูเหมือนคนเมาจะยังไม่ได้สติ
ไม่ใช่สิ..เขามีสติไม่เต็มร้อยแต่ผมรับรู้ได้ว่าจูเนียร์จะจดจำเรื่องของเราคืนนี้เป็นอย่างดี
“ออกไปเลยนะคนใจร้าย!”
พอปากว่างหน่อยก็พ่นคำด่าออกมาเชียว
“นายนั้นแหละที่ใจร้าย กล้าดียังไงถึงได้หลบหน้าฉันห๊ะ!”
มันเป็นคำถามที่ตัวผมเองไม่ต้องการคำตอบ
สิ่งที่ผมต้องการคือการปิดปากอิ่มสีพีชนั่นด้วยผากของผม
“อื้อ!”
ผมบดขยี้ริมฝีปากของอีกคนด้วยความมั่นเขี้ยว แต่ดูเหมือนประสบการณ์ที่ผ่านมาจะไม่ช่วยอะไร
อ่า...งงกันละสิ
อยู่ด้วยกันทุกวันขนาดนั้นถึงจะไม่มีอะไรเกินเลย แต่ผมก็เคยจูบกันนะ
ในเมื่ออีกคนไม่ยอมเปิดปากให้ผมสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวาน
ผมจึงกัดริมฝีปากล่างของเขา
“อ่ะ!”
เมื่อทำให้อีกคนเผยอปากออกได้ ไม่รอช้าผมจัดการส่งลิ้นเข้าไปชิมความหวานทันที
ผมชอบรสจูบของจูเนียร์
มันทั้งหอมหวาน ไม่ว่าจะชิมกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ
แม้ครั้งนี้รสชาติมันจะมีรสของปีโป้อยู่ก็ตาม แต่เดี๋ยวนะ...
ปีโป้งั้นหรอ?
“นี้นายแอบกินปีโป้ในตู้เย็นของฉันหรอ” ผมผละใบหน้าออกมาถามเขา ทางเจ้าของบ้านพักได้ให้พวกขนมมาให้กับพวกเราไว้ทานเล่น
ผมจึงแอบเอาปีโป้มาแช่ไว้ในตู้เย็น กะว่าจะกินตอนมันเย็นๆคงอร่อยดี
“ก็เห็นมันอยู่ในตู้เย็น..อื้อ!”
ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ผมจัดการปิดปากเขาอีกรอบ ครั้งนี้ไม่ใช่จูบเพราะอารมณ์
แต่จูบเพราะลงโทษที่เขาแอบไปกินปีโป้ของผม
จูบครั้งนี้จูเนียร์ให้ความร่วมมือกับผมเป็นอย่างดี
ภายใต้เนื้อผ้ามีสิ่งดุนดันหน้าขาของผม
นั้นทำให้ผมรับรู้ว่าอีกคนเริ่มมีอารมณ์ร่วม
ไม่รอช้าผมจัดการถอดเสื้อผ้าของเราออกไปให้พ้นๆทางทันที
ตากลมใสหยาดเยิ้มด้วยแรงอารมณ์ ผมส่งมือไปลูบกรอบใบหน้าที่แสนน่ารักนั้น
จูเนียร์เอียงหน้าซบเข้ากับฝ่ามือของผมเหมือนแมวตัวเล็กๆที่ต้องการอ้อนเจ้าของ
ผมกดจูบลงบนหน้าผากเนียน
ก่อนจะกระซิบเบาๆด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเต็มไปด้วยความต้องการ
“พี่ขอนะ...” ผละออกมาจ้องหน้าอีกคน ก่อนจะได้รับคำอนุญาตโดยการพยักหน้าขึ้นลง
ผมกดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้รุนแรงเหมือนครั้งแรก
จูบครั้งนี้เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ผมอยากให้จูเนียร์รับรู้ รับรู้สิ่งที่ผมกำลังทำ
อยากให้เขารู้ว่าผมไม่ได้ทำด้วยความอยาก...แต่ผมทำด้วยความรัก
ผมรักจูเนียร์
ร่างกายของเราทั้งสองคนเปลือยเปล่าไม่มีสิ่งใดปกปิด ผมละจากริมฝีปากอิ่มน่าจูบนั่นลงมาที่ต้นคอขาว...และมันก็ทำให้ผมรู้ว่า
ถึงแมร่งจะชิคแค่ไหนแต่ก็แพ้ความขาวอยู่ดี
ไม่อยากให้เสียเวลาสักวินาทีเดียว
ผมตักตวงเอาความหอมพร้อมทั้งสร้างรอยรักเอาไว้เต็มคอ
ยังไม่พอแค่นั้น..ผมละจากต้นคอลงมาที่ไหปลาร้า
น่าฝากรอย..จูเนียร์น่าฝากรอยเอาไว้ไปทั้งตัว
เขาขาวและนุ่มนิ่มไม่ค่อยเหมือนผู้ชายทั่วไป
มือหนาบีบเค้นสะโพกมนเล่นเอาอีกคนสะดุ้งตกใจ
“อ่ะ!”
ยิ่งได้ยินเสียงหวานร้องครางมันยิ่งปลุกอารมณ์ดิบในตัวของผม
มือหนาเลื่อนลูบไล้ไปทั่วต้นขาขาว ก่อนจะจับขาสวยทั้งสองข้างแยกออกจากกัน
ส่งตัวเองเข้ามาอยู่ตรงกลางลำตัวของอีกคน ปากร้อนไล่จูบลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ
จูเนียร์หดเกร็งหน้าท้อง
ผมรู้ว่าเขายังไม่เคย แม้ตัวของจูเนียร์เองจะเรียนเภสัช
ต้องรับรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่ยังไงซะวิชาการมันก็แค่ความรู้ หากไม่ลองด้วยตัวเองคงไม่มีทางได้รับรู้ถึงความรู้สึกจริงๆของมัน
จูเนียร์เป็นคนเรียนเก่งแต่อ่อนประสบการณ์
ผมจะพยายามไม่รุนแรงกับเขาเพราะผมก็ไม่อยากให้คนที่รักต้องเจ็บเหมือนกัน
“อ่ะ..งือออ” มือบางยกขึ้นปิดบังหน้าตาของตนเอาไว้
เมื่อผมใช้ปากดูดกลืนตัวตนของเขาเข้าไป ตาคมจ้องมองไปที่ใบหน้าหวานสวยนั่น ผมอยากให้เขารับรู้แม้ว่ากำลังทำอะไรผมจะมีเขาอยู่ในสายตาเสมอ
“อ่า..อ่ะ” เหมือนเด็กน้อยของผมพยายามจะกลั้นเสียงครางเอาไว้
แต่มันไม่ดีหรอก ผมอยากได้ยินเสียงหวานๆนั่นจึงแกล้งเขาด้วยการใช้ลิ้นเลียส่วนปลายที่มีน้ำใสๆไหลเยิ้ม
“ซี๊ด..อ่า” ดูเหมือนเขาจะทนไม่ไหวเผลอละมือออกจากใบหน้า
มือบางจิกลงบนที่นอนเพื่อกลั้นอารมณ์เสียวซ่าน
“ร..เร็วอึก..ได้..ไ..อ่า..ไหม”
เสียงหวานครางลั่นจนผมแทบทนไม่ไหวรีบจัดการให้อีกคนถึงฝั่งฝัน
“อ่ะ อ่า บ..บี๋..อึก..”
ดูเหมือนว่าคนอ่อนประสบการณ์จะเสร็จเร็วกว่าที่ผมคิดเสียอีก
ผมจัดการกลืนกินของเหลวนั่นโดยไม่นึกรังเกียจ
“ถึงตาของพี่แล้วนะคนดี” กระซิบบอกข้างหู จมูกโด่งฝั่งลงบนแก้มอูม
ร่างบางหอบหายใจด้วยความเหนื่อย
แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้พัก ช่องทางด้านหลังรับรู้ถึงสิ่งแปลกปลอม
ใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
“อึก..จ..เจ็บ!”
“เดี๋ยวก็รู้สึกดีเองเชื่อพี่นะครับ”
ผมปลอบอีกคน ก้มลงจูบหน้าผากเนียนอีกครั้ง
จูเนียร์เริ่มผ่อนคลายลงผมจึงจัดการส่งนิ้วที่สามตามเข้าไปทันที
“อ้ะ..อ่ะ..ต..ตรงนั้น” ดูเหมือนผมจะหาจุดกระสันของอีกคนเจอแล้ว
ไม่รอช้ารีบจัดการส่งนิ้วเข้าไปตรงนั้นทันที
ผมส่งนิ้วเข้าไปลึกขึ้นๆจูเนียร์ตอดรัดนิ้วผมเป็นอย่างดี
ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นแท่งเนื้อร้อนของผม เขาจะตอดรัดมันดีแค่ไหน
เมื่อแน่ใจว่าเบิกทางพอสมควรแล้ว
ผมจึงจัดการรูดแท่งเนื้อร้อนสองสามครั้งก่อนจะส่งมันเข้าไปในช่องทางรักของอีกคนทันที
แต่ดูเหมือนว่าตัวตนของผมจะใหญ่เกินขนาดชายมาตรฐานทำให้อีกคนส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บ
“โอ้ย! เจ็บๆ
อึก..บี๋..นยองเจ็บ” น้ำตาปริ่มลงมาบริเวณหางตา ผมสงสารเขาแต่คงหยุดตอนนี้ไม่ได้
“อดทนอีกนิดนะครับ...”
ผมเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงละมุน “อดทนอีกนิดเดียวเดี๋ยวมันจะรู้สึกดีเอง
เชื่อพี่นะครับ”
“ฮึก..ดี..ดีจริงๆนะ” ท่าทางที่ไร้เดียงสานั่นทำให้ผมเอ็นดู
อดไม่ได้ที่จะขโมยหอมแก้มอูม
“เชื่อพี่นะครับ พี่จะไม่ทำให้นยองเจ็บ” ผมไม่ได้พูดเพียงแค่เพราะอยากได้ตัวของจูเนียร์
“พี่รักนยองนะ” แต่ผมพูดเพราะมันเป็นความรู้สึกที่มีภายในหัวใจ
“นยอง..นยองก็รักบี๋นะ” เขาบอกรักผมหลายครั้ง บอกออกมาบ่อยๆและผมไม่เคยเบื่อคำนี้เลยสักครั้งเดียว
กลับกัน..ผมกลับอยากฟังมันบ่อยๆ
ผมเริ่มขยับแกนกายอย่างเชื่องช้าอีกครั้ง
ไม่อยากจะรีบเพราะอยากให้ต่างคนต่างรู้สึกดีไปพร้อมๆกัน
“อ้ะ..อ่า..บี๋”
“เรียกชื่อพี่อีกสิครับ” ผมบอกน้อง
“อ่ะ..บ..บี๋..อ้ะ”
เมื่อช่องทางด้านหลังเริ่มคุ้นชิน
ผมจึงเพิ่มแรงกระแทกกระทั้นเข้าไปอีก หัวเล็กสั่นคลอนไปตามแรงอารมณ์
มือหนาจับขาเรียวสวยข้างหนึ่งขึ้นมาพาดบ่าเอาไว้เพื่อให้แกนกายของผมเข้าไปลึกขึ้นอีก
ดูเหมือนว่าจูเนียร์เองก็พึงพอใจกับท่านี้เป็นอย่างมาก
เพราะมันทำให้ไปโดนจุดกระสันของเขา
“อ้ะ บ..แรง..อ่า..อ..แรงๆ”
ผมจัดการโถมแรงทั้งหมดที่มี
ไม่ได้อยากจะรุนแรงแต่เพราะอารมณ์สวาทของเราทั้งคู่ทำให้ไม่สามารถห้ามตัวเองได้
เสียงหวานครางเรียกชื่อผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
มือบางจิกลงหลังของผมเพื่อระบายความเสียวซ่าน ทั้งผมและจูเนียร์ต่างสุขสมในรสกามครั้งนี้
ทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงครางกระเส่า
ความเงียบทำให้ได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อ
แม้ค่อนข้างจะน่าอายแต่ด้วยแรงอารมณ์ทั้งหมดทั้งผมและจูเนียร์จึงไม่ได้สนใจมัน
“ซี๊ด..นยอง..” ผมเรียกชื่อเขาเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน
“อ้ะ..บ..บี๋” ร่างบางปลดปล่อยน้ำรักออกมาก่อนผม
ผมจึงจัดการเร่งจังหวะเข้าออกเร็วขึ้นก่อนจะปล่อยน้ำรักภายในช่องทางของอีกคน
“อ่า...” ทั้งผมและจูเนียร์ต่างหอบหายใจแข่งกัน
ผมแช่แกนกายค้างไว้ในนั้น
แต่ดูเหมือนอีกคนที่ไม่ค่อยคุ้นชินกับการมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาทำให้เขาตอดรัดผมโดยไม่รู้ตัว
สิ่งที่ผมอ่อนลงกลับขยายขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งๆที่คิดไว้แล้วว่าจะทำแค่รอบเดียว
แต่ตอนนี้ผมไม่ไหวจริงๆ
ผมใช้มือเช็ดเหงื่อตามไรผมให้ร่างบาง ขบเม้นที่ใบหูนั่นเบาๆ
กระซิบด้วยเสียงแหบพร่า
“ขออีกรอบนะครับที่รัก”
“ด..เดี๋ยว อ้ะ..อ้า..”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น