ไร้เดียสา Ep.18 NC MarkBam

      พี่มาร์คอุ้มน้องแบมเข้ามาภายในห้องสี่เหลี่ยมที่ถูกตกแต่งขึ้นมาใหม่ น้องแบมจำได้ดีว่านี้เป็นห้องนอนของพี่มาร์ค แต่ตอนนี้มันกลายมาเป็นห้องนอนของเรา

     ผ้าปูที่นอนสีครีมอ่อนถูกโรยไปด้วยกลีบดอกกุหลาบสีแดงสด พี่มาร์คค่อยๆวางน้องแบมลงบนเตียงกว้าง
     
     ไม่มีแม้แต่คำพูดใดๆหลุดออกจากปากคนสองคน พี่มาร์คปลดเปลื้องเสื้อผ้าให้น้องแบม ส่วนตัวน้องแบมเองก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าให้พี่มาร์ค ทำให้ตอนนี้ร่างกายของเราสองคนเปลือยเปล่า...

     ริมฝีปากหยักกดจูบลงมาบนริมฝีปากนิ่มด้วยความอ่อนโยน น้องแบมรู้ว่าพี่มาร์คจะต้องอดทนมานานมากแค่ไหน น้องแบมพร้อมที่จะเป็นของพี่มาร์คทั้งตัวและหัวใจ

     ลิ้นร้อนค่อยๆสอดเข้ามาชิมความหวานภายในโพรงปาก น้องแบมลองแตะลิ้นตัวเองไปกับลิ้นสากของพี่มาร์คก่อนจะตวัดกลับมา ทำแบบนั้นอยู่บ่อยๆจนพี่มาร์คทนไม่ไหวต้องเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กนั่นด้วยตัวเอง เสียงจูบดังจาบจ้วงไปทั่วห้องนอน แต่เราสองคนก็หาได้สนใจ พี่มาร์คค่อยๆผละริมฝีปากออก

      "พี่มาร์ครักน้องแบมนะครับ"
  
      "น้องแบมก็รักพี่มาร์คฮะ" วันนี้เป็นวันที่น้องแบมมีความสุขที่สุดเลยฮะ เหมือนวันที่เราสองคนรอคอยมันก็มาถึงสักที "น้องแบมสัญญาว่าจะดูแลพี่มาร์คในฐานะภรรยาให้ดีที่สุด" คำสัญญามันอาจจะเป็นเพียงแค่ลมปาก แต่น้องแบมจะทำมันให้ดีที่สุด

      "พี่จะไม่สัญญาว่าจะดูแลน้องแบมให้ดีที่สุด แต่พี่จะดูแลน้องแบมสุดความสามารถที่ผู้ชายคนหนึ่งจะดูแลคนรักของเขาได้ พี่จะดูแลและรักน้องแบมตลอดไปครับ"

      หลังจากนั้นไม่มีแม้คำเอื้อนเอ่ย มีเพียงร่างกายของคนสองคนที่ส่งผ่านถึงกันและกันเท่านั้น

      จมูกโด่งซุกไซร้ซอกคอหอมก่อนจะฝากรอยทิ้งไว้สองสามรอย เลื่อนลงมาที่ยอดอกสีชมพูน่าลิิ้มลอง ลิ้นร้อนตวัดชิม...หวาน มันหวานเหมือนอย่างที่มาร์คเคยจินตนาการไว้จริงด้วย

     "อ้ะ พี่มาร์คน้องแบมเสียว"ร่างบางบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน

      ยิ่งเห็นคนเป็นน้องเสียวมาร์คยิ่งแกล้งตวัดเลียดูดดุนจนเกิดเสียงจ๊วบ อีกข้างที่ว่างมาร์คก็ใช้มือบดขยี้ด้วยความหมั่นไส้จนคนตัวเล็กครางเสียงกระเส่า ก่อนที่มาร์คจะเปลี่ยนตำแหน่ง

      ปากร้อนไล่จูบลงมาเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องแบมราบ แบมแบมนอนเกร็งไปหมด ทั้งเสียวทั้งทรมานจนทนไม่ไหว มือเล็กจับของสงวนที่พอดีมือตัวเองขยับขึ้นลงจนได้เสียงแซวจากคนเป็นพี่

       "หึ...ใจร้อนจริงๆนะเรา"


      มาร์คเอ่ยแซวก่อนจะใช้นิ้วเพียงนิ้วเดียวเข้าไปยังช่องทางรัก

      "อึก..เจ็บ" แค่นิ้วเดียวร่างบางก็แทบจะทนไม่ไหว แต่ยังไงก็ตามแบมแบมจะต้องอดทน

      "ถ้าไม่ไหวพี่.."

     "ไม่ฮะ ไม่ต้องหยุด พี่..อ่ะ..พี่มาร์คทำต่อเถอะ" ร่างบางเอ่ยบอก

      "พี่กลัวน้องแบมเจ็บ" มาร์คพูดความจริง เขาคงทนเห็นคนตัวเล็กเจ็บไม่ได้หรอก

      "ไม่เป็นไรฮะน้องแบมไหว พี่มาร์คทำเถอะนะ" ตากลมโตหวานช่ำสบเข้ากับตาคม เพียงแค่นั้นความปรารถนาในตัวมาร์คมันก็เพิ่มขึ้นจนแทบจะฉุดไม่อยู่

     "งั้นก็ผ่อนคลายนะครับ" มาร์คก้มลงจูบขมับบางที่เริ่มชื้นเหงื่อ

        มาร์คค่อยๆชักนิ้วเข้าออกตามจังหวะ ส่วนมืออีกข้างนั้นลูบไล้ไปทั่วร่าางของแบมแบม ไม่ว่าจะจับตรงไหนมันก็นุ่มลื่นมือไปหมด ปากอิ่มกดจูบไปที่ริมฝีปากนิ่มอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่มีความอ่อนโยนมีแต่ความร้อนแรงเท่านั้นที่แบมแบมสัมผัสได้

      "อื้ม"

       จากหนึ่งนิ้วค่อยๆเพิ่มเข้าไปจนครบสามนิ้ว มาร์คควานหาจุดกระสันของแบมแบมจนเจอ ร่างบางครางกระเส่าเมื่อโดนจุดสำคัญ

       "ไม่ไหวแล้ว..พี่ขอนะครับ" มาร์คจูบซับเหงื่อที่ขมับบางก่อนจะค่อยแทรกแกนกายเข้าไปยังช่องทางรัก

        "อึก เจ็บ" เหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

        "อย่าเกร็งนะครับ ผ่อนคลายนะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกก่อนจะบดจูบลงบนปากนิ่มอีกครั้งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

         เมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มผ่อนคลายแล้วมาร์คจึงขยับแกนกายเข้าออกด้วยจังหวะเนิบช้า

       "อ้ะ"

       "ซี้ดด น้องแบม อ้า.." เมื่อแท่งร้อนเข้าไปจนสุดมาร์คอดที่จะซี้ดปากไม่ได้ ข้างในนั้นตอดรัดมาร์คเป็นอย่างดี ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์เฝ้าทะนุทะนอม ในที่สุดมาร์คก็มีวันนี้สักที

        "อ้ะ พี่มาร์..ค.." หัวเล็กสั่นคลอนไปตามจังหวะรักที่ทั้งคู่สร้างมันขึ้นมา จากเนิบช้าเปลี่ยนเป็นเร้าร้อน

      พั่บ พั่บ พั่บ

      เสียงเนื้อกระทบเนื้อฟังดูน่าอาย แต่ตอนนี้อารมณ์มักอยู่เหนือเหตุผลอื่นๆ ทั้งคูเข้าจังหวะรักกันอย่างสุขสม มันไม่ใช่แค่ความใคร่หากแต่ที่พวกเขาทำมันเกิดเพราะความรักต่างหาก

       "พ..มาร์ค อ้า..น้อ..ง..อ้ะ ไม่ไหวแล้ว"

       "ไปพร้อมกันนะครับ"


       มาร์คเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ก่อนจะพ่นน้ำรักสีขาวเข้าเต็มช่องทางรัก

        "อ้า/อ้า" ทั้งคู่ปลดปล่อยพร้อมกัน เสียงหอบหายใจกระเส่าดังไปทั้วห้อง น้องแบมไม่คิดเลยว่านอนเฉยๆจะเหนื่อยขนาดนี้

        "ยังไม่เช้าเลยนะ" พี่มาร์คพูดทั้งๆที่ยังหอบหายใจอยู่

        "งั้นก็ทำให้ถึงเช้าสิฮะ" น้องแบมไม่ได้อ่อยนะ แต่ยองแจสอนมาแบบนี้ พี่มาร์คแก่แล้วคงไม่มีแรงทำถึงเช้าจริงๆหรอก

       "หึ..อย่ามาร้องไห้ทีหลังแล้วกัน" น้องแบมไม่ร้องไห้หรอกแต่จะร้องครางซะมากกว่า

        "อ้า..."

     

ไร้เดียงสา 17.ทะเล NC BNior

  

      ผมโยนร่างบางลงบนที่นอนอย่างแรง โดยไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัวผมจัดการขึ้นคร่อมทับอีกคนเอาไว้ทันที ดูเหมือนคนเมาจะยังไม่ได้สติ ไม่ใช่สิ..เขามีสติไม่เต็มร้อยแต่ผมรับรู้ได้ว่าจูเนียร์จะจดจำเรื่องของเราคืนนี้เป็นอย่างดี

    “ออกไปเลยนะคนใจร้าย!” พอปากว่างหน่อยก็พ่นคำด่าออกมาเชียว

    “นายนั้นแหละที่ใจร้าย กล้าดียังไงถึงได้หลบหน้าฉันห๊ะ!”

    มันเป็นคำถามที่ตัวผมเองไม่ต้องการคำตอบ สิ่งที่ผมต้องการคือการปิดปากอิ่มสีพีชนั่นด้วยผากของผม

     “อื้อ!” ผมบดขยี้ริมฝีปากของอีกคนด้วยความมั่นเขี้ยว แต่ดูเหมือนประสบการณ์ที่ผ่านมาจะไม่ช่วยอะไร

อ่า...งงกันละสิ อยู่ด้วยกันทุกวันขนาดนั้นถึงจะไม่มีอะไรเกินเลย แต่ผมก็เคยจูบกันนะ

    ในเมื่ออีกคนไม่ยอมเปิดปากให้ผมสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวาน ผมจึงกัดริมฝีปากล่างของเขา

    “อ่ะ!” เมื่อทำให้อีกคนเผยอปากออกได้ ไม่รอช้าผมจัดการส่งลิ้นเข้าไปชิมความหวานทันที

     ผมชอบรสจูบของจูเนียร์ มันทั้งหอมหวาน ไม่ว่าจะชิมกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ แม้ครั้งนี้รสชาติมันจะมีรสของปีโป้อยู่ก็ตาม แต่เดี๋ยวนะ...

ปีโป้งั้นหรอ?

     “นี้นายแอบกินปีโป้ในตู้เย็นของฉันหรอ” ผมผละใบหน้าออกมาถามเขา ทางเจ้าของบ้านพักได้ให้พวกขนมมาให้กับพวกเราไว้ทานเล่น ผมจึงแอบเอาปีโป้มาแช่ไว้ในตู้เย็น กะว่าจะกินตอนมันเย็นๆคงอร่อยดี

     “ก็เห็นมันอยู่ในตู้เย็น..อื้อ!” ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ผมจัดการปิดปากเขาอีกรอบ ครั้งนี้ไม่ใช่จูบเพราะอารมณ์

 แต่จูบเพราะลงโทษที่เขาแอบไปกินปีโป้ของผม

    จูบครั้งนี้จูเนียร์ให้ความร่วมมือกับผมเป็นอย่างดี ภายใต้เนื้อผ้ามีสิ่งดุนดันหน้าขาของผม นั้นทำให้ผมรับรู้ว่าอีกคนเริ่มมีอารมณ์ร่วม ไม่รอช้าผมจัดการถอดเสื้อผ้าของเราออกไปให้พ้นๆทางทันที

    ตากลมใสหยาดเยิ้มด้วยแรงอารมณ์ ผมส่งมือไปลูบกรอบใบหน้าที่แสนน่ารักนั้น จูเนียร์เอียงหน้าซบเข้ากับฝ่ามือของผมเหมือนแมวตัวเล็กๆที่ต้องการอ้อนเจ้าของ ผมกดจูบลงบนหน้าผากเนียน ก่อนจะกระซิบเบาๆด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเต็มไปด้วยความต้องการ

     “พี่ขอนะ...” ผละออกมาจ้องหน้าอีกคน ก่อนจะได้รับคำอนุญาตโดยการพยักหน้าขึ้นลง

     ผมกดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้รุนแรงเหมือนครั้งแรก จูบครั้งนี้เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ผมอยากให้จูเนียร์รับรู้ รับรู้สิ่งที่ผมกำลังทำ อยากให้เขารู้ว่าผมไม่ได้ทำด้วยความอยาก...แต่ผมทำด้วยความรัก

ผมรักจูเนียร์

    ร่างกายของเราทั้งสองคนเปลือยเปล่าไม่มีสิ่งใดปกปิด ผมละจากริมฝีปากอิ่มน่าจูบนั่นลงมาที่ต้นคอขาว...และมันก็ทำให้ผมรู้ว่า

ถึงแมร่งจะชิคแค่ไหนแต่ก็แพ้ความขาวอยู่ดี

    ไม่อยากให้เสียเวลาสักวินาทีเดียว ผมตักตวงเอาความหอมพร้อมทั้งสร้างรอยรักเอาไว้เต็มคอ ยังไม่พอแค่นั้น..ผมละจากต้นคอลงมาที่ไหปลาร้า น่าฝากรอย..จูเนียร์น่าฝากรอยเอาไว้ไปทั้งตัว

     เขาขาวและนุ่มนิ่มไม่ค่อยเหมือนผู้ชายทั่วไป มือหนาบีบเค้นสะโพกมนเล่นเอาอีกคนสะดุ้งตกใจ

   “อ่ะ!” ยิ่งได้ยินเสียงหวานร้องครางมันยิ่งปลุกอารมณ์ดิบในตัวของผม

    มือหนาเลื่อนลูบไล้ไปทั่วต้นขาขาว ก่อนจะจับขาสวยทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ส่งตัวเองเข้ามาอยู่ตรงกลางลำตัวของอีกคน ปากร้อนไล่จูบลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ จูเนียร์หดเกร็งหน้าท้อง

     ผมรู้ว่าเขายังไม่เคย แม้ตัวของจูเนียร์เองจะเรียนเภสัช ต้องรับรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่ยังไงซะวิชาการมันก็แค่ความรู้ หากไม่ลองด้วยตัวเองคงไม่มีทางได้รับรู้ถึงความรู้สึกจริงๆของมัน จูเนียร์เป็นคนเรียนเก่งแต่อ่อนประสบการณ์ ผมจะพยายามไม่รุนแรงกับเขาเพราะผมก็ไม่อยากให้คนที่รักต้องเจ็บเหมือนกัน

    “อ่ะ..งือออ” มือบางยกขึ้นปิดบังหน้าตาของตนเอาไว้ เมื่อผมใช้ปากดูดกลืนตัวตนของเขาเข้าไป ตาคมจ้องมองไปที่ใบหน้าหวานสวยนั่น ผมอยากให้เขารับรู้แม้ว่ากำลังทำอะไรผมจะมีเขาอยู่ในสายตาเสมอ

     “อ่า..อ่ะ” เหมือนเด็กน้อยของผมพยายามจะกลั้นเสียงครางเอาไว้ แต่มันไม่ดีหรอก ผมอยากได้ยินเสียงหวานๆนั่นจึงแกล้งเขาด้วยการใช้ลิ้นเลียส่วนปลายที่มีน้ำใสๆไหลเยิ้ม

   “ซี๊ด..อ่า” ดูเหมือนเขาจะทนไม่ไหวเผลอละมือออกจากใบหน้า มือบางจิกลงบนที่นอนเพื่อกลั้นอารมณ์เสียวซ่าน

    “ร..เร็วอึก..ได้..ไ..อ่า..ไหม” เสียงหวานครางลั่นจนผมแทบทนไม่ไหวรีบจัดการให้อีกคนถึงฝั่งฝัน

    “อ่ะ อ่า บ..บี๋..อึก..” ดูเหมือนว่าคนอ่อนประสบการณ์จะเสร็จเร็วกว่าที่ผมคิดเสียอีก

    ผมจัดการกลืนกินของเหลวนั่นโดยไม่นึกรังเกียจ

    “ถึงตาของพี่แล้วนะคนดี” กระซิบบอกข้างหู จมูกโด่งฝั่งลงบนแก้มอูม

    ร่างบางหอบหายใจด้วยความเหนื่อย แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้พัก ช่องทางด้านหลังรับรู้ถึงสิ่งแปลกปลอม ใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

    “อึก..จ..เจ็บ!”

    “เดี๋ยวก็รู้สึกดีเองเชื่อพี่นะครับ” ผมปลอบอีกคน ก้มลงจูบหน้าผากเนียนอีกครั้ง จูเนียร์เริ่มผ่อนคลายลงผมจึงจัดการส่งนิ้วที่สามตามเข้าไปทันที

    “อ้ะ..อ่ะ..ต..ตรงนั้น” ดูเหมือนผมจะหาจุดกระสันของอีกคนเจอแล้ว ไม่รอช้ารีบจัดการส่งนิ้วเข้าไปตรงนั้นทันที ผมส่งนิ้วเข้าไปลึกขึ้นๆจูเนียร์ตอดรัดนิ้วผมเป็นอย่างดี

    ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นแท่งเนื้อร้อนของผม เขาจะตอดรัดมันดีแค่ไหน เมื่อแน่ใจว่าเบิกทางพอสมควรแล้ว ผมจึงจัดการรูดแท่งเนื้อร้อนสองสามครั้งก่อนจะส่งมันเข้าไปในช่องทางรักของอีกคนทันที แต่ดูเหมือนว่าตัวตนของผมจะใหญ่เกินขนาดชายมาตรฐานทำให้อีกคนส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บ

   “โอ้ย! เจ็บๆ อึก..บี๋..นยองเจ็บ” น้ำตาปริ่มลงมาบริเวณหางตา ผมสงสารเขาแต่คงหยุดตอนนี้ไม่ได้

   “อดทนอีกนิดนะครับ...” ผมเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงละมุน “อดทนอีกนิดเดียวเดี๋ยวมันจะรู้สึกดีเอง เชื่อพี่นะครับ”

    “ฮึก..ดี..ดีจริงๆนะ” ท่าทางที่ไร้เดียงสานั่นทำให้ผมเอ็นดู อดไม่ได้ที่จะขโมยหอมแก้มอูม

    “เชื่อพี่นะครับ พี่จะไม่ทำให้นยองเจ็บ” ผมไม่ได้พูดเพียงแค่เพราะอยากได้ตัวของจูเนียร์ “พี่รักนยองนะ” แต่ผมพูดเพราะมันเป็นความรู้สึกที่มีภายในหัวใจ

     “นยอง..นยองก็รักบี๋นะ” เขาบอกรักผมหลายครั้ง บอกออกมาบ่อยๆและผมไม่เคยเบื่อคำนี้เลยสักครั้งเดียว กลับกัน..ผมกลับอยากฟังมันบ่อยๆ

   ผมเริ่มขยับแกนกายอย่างเชื่องช้าอีกครั้ง ไม่อยากจะรีบเพราะอยากให้ต่างคนต่างรู้สึกดีไปพร้อมๆกัน

     “อ้ะ..อ่า..บี๋”

     “เรียกชื่อพี่อีกสิครับ” ผมบอกน้อง

      “อ่ะ..บ..บี๋..อ้ะ”

       เมื่อช่องทางด้านหลังเริ่มคุ้นชิน ผมจึงเพิ่มแรงกระแทกกระทั้นเข้าไปอีก หัวเล็กสั่นคลอนไปตามแรงอารมณ์

       มือหนาจับขาเรียวสวยข้างหนึ่งขึ้นมาพาดบ่าเอาไว้เพื่อให้แกนกายของผมเข้าไปลึกขึ้นอีก ดูเหมือนว่าจูเนียร์เองก็พึงพอใจกับท่านี้เป็นอย่างมาก เพราะมันทำให้ไปโดนจุดกระสันของเขา

    “อ้ะ บ..แรง..อ่า..อ..แรงๆ”

     ผมจัดการโถมแรงทั้งหมดที่มี ไม่ได้อยากจะรุนแรงแต่เพราะอารมณ์สวาทของเราทั้งคู่ทำให้ไม่สามารถห้ามตัวเองได้ เสียงหวานครางเรียกชื่อผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า มือบางจิกลงหลังของผมเพื่อระบายความเสียวซ่าน ทั้งผมและจูเนียร์ต่างสุขสมในรสกามครั้งนี้

    ทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงครางกระเส่า ความเงียบทำให้ได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อ แม้ค่อนข้างจะน่าอายแต่ด้วยแรงอารมณ์ทั้งหมดทั้งผมและจูเนียร์จึงไม่ได้สนใจมัน

    “ซี๊ด..นยอง..” ผมเรียกชื่อเขาเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน

    “อ้ะ..บ..บี๋” ร่างบางปลดปล่อยน้ำรักออกมาก่อนผม ผมจึงจัดการเร่งจังหวะเข้าออกเร็วขึ้นก่อนจะปล่อยน้ำรักภายในช่องทางของอีกคน

    “อ่า...” ทั้งผมและจูเนียร์ต่างหอบหายใจแข่งกัน

    ผมแช่แกนกายค้างไว้ในนั้น แต่ดูเหมือนอีกคนที่ไม่ค่อยคุ้นชินกับการมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาทำให้เขาตอดรัดผมโดยไม่รู้ตัว สิ่งที่ผมอ่อนลงกลับขยายขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งๆที่คิดไว้แล้วว่าจะทำแค่รอบเดียว แต่ตอนนี้ผมไม่ไหวจริงๆ

   ผมใช้มือเช็ดเหงื่อตามไรผมให้ร่างบาง ขบเม้นที่ใบหูนั่นเบาๆ กระซิบด้วยเสียงแหบพร่า

    “ขออีกรอบนะครับที่รัก”

    “ด..เดี๋ยว อ้ะ..อ้า..”