ร่างสูงปล่อยคนตัวเล็กลงจากตัก
ก่อนจะขยับตัวนอนพิงหัวเตียง กวักมือเรียกคนน่ารักที่ยังนั่งทำหน้าเหวอแก้มแดงระเรื่อ
มือหนาตบปุๆลงบนที่นอน
คนตัวเล็กเม้มปากเป็นเส้นตรง
ไม่ใช่ว่าไม่เคยทำให้ แต่เขาก็ยังไม่เคยชินสักทีนี่นา
เป็นใครก็ต้องเขินทั้งนั้นแหละ
แต่ถึงจะเขินยังไงขาไม่รักดีมันก็ค่อยๆคลานขึ้นไปบนเตียง
แถมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เขานั่งคร่อมเจบีอยู่เนี้ยนะสิ
ปากอิ่มค่อยๆเคลื่อนเข้าหาสิ่งที่ล่อตาล่อใจของเขาตั้งแต่แรกพบ
และสิ่งที่จูเนียร์ชอบมากที่สุดเห็นจะเป็นไฝบนเปลือกตาของเจบี มันดูมีเสน่ห์และดึงดูดให้เขาอยากจะเข้าหาตลอด
ริมฝีปากบางประทับลงบนเปลือกตาเบาๆก่อนจะย้ายมาที่อวัยวะเดียวกัน
ร่างบางบดจูบคนใต้ร่างอย่างร้อนแรง
มือบางค่อยๆถอดเสื้อให้กับสามี
งานนี้เรียกได้ว่าจูเนียร์เป็นคนกุมเกมส์เองเพราะเจบีเดี้ยงอยู่ทำเองไม่ได้
หรือแค่อยากจะแกล้งจูเนียร์ก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงบางอย่างที่นูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
“จูบแค่นี้ถึงกับตื่นเลยหรอ?”
ได้ยินแบบนั้นร่างสูงถึงกับหัวเราะในลำคอ
ปากดีแบบนี้เดี๋ยวจะลงโทษไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย
ว่าแล้วก็กดจูบปากอิ่มแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว
ก่อนจะกัดมันเบาๆทำให้ร่างบางร้องโอดโอยเหมือนเปิดทางให้ลิ้นหนาเข้าไปชิมความหวานภายใน
มือหนาถอดเสื้อยืดตัวบางทิ้งลงข้างเตียงอย่างไม่ใยดี ก่อนจะประกบปากจูบอีกครั้ง
“อื้อ..” ร่างเล็กทุบสามีที่เอาแต่จูบจนเขาแทบขาดอากาศหายใจ
แต่คนหื่นยังไงก็คือคนหื่น “เดี๋ย..อื้อ!”
ไม่เคยฟังคำเขาหรอก
ปากหนาผละออกจากริมฝีปากอิ่มเคลื่อนลงไปยังซอกคอขาว
ดูดเม้มฝากร่องรอยสีกุหลาบเอาไว้ปะปราย ก่อนจะเคลื่อนต่ำลงมายังหน้าอก
เม็ดทับทิมสีชมพูล่อตาล่อใจเสียจนอดไม่ไหวเอื้อมมือขึ้นไปสะกิดเบาๆ
รู้ทั้งรู้ว่ามันจะทำให้ร่างเล็กเสียววาบ
“อ้ะ!”
“หึ..”
ยกยิ้มมุมปากมองใบหน้าน่ารักด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“บีอย่าแกล้ง!” คนตัวเล็กยู่ปากใส่เพราะรู้ว่าตัวเองโดนแกล้งเข้าให้
“ไม่ได้แกล้งสักหน่อย..”
ปากบอกไม่ได้แกล้งแต่มือนี่ลูบไล้ไม่หยุดเลยนะอิม แจบอม
จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม?
ได้...แล้วเราจะได้เห็นดีกัน
ร่างบางปล่อยให้คนที่อยู่ใต้ร่างลูบไล้ไปตามใจ
มือบางลูบเบาๆที่แผ่นอกหนาก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
อยากจะลองดีกับเขาก็ได้นะเจบี
ร่างบางกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะค่อยเคลื่อนลูกพีชต่ำลงไปให้มันพอดีกับสิ่งที่กำลังตื่นตัวอยู่
หลังจากนั้นก็ค่อยๆขยับตัวไปมา กินริมฝีปากล่างของตัวเองก่อนจะเชิดหน้าขึ้นอย่างยั่วยวน
“ซี๊ด!” เจบีถึงกับร้องซี๊ด เมื่อก้นนุ่มน่าขย้ำขยับเฉียดไปมากับลูกชายของเขา
จูเนียร์กำลังแกล้งเขา
“อ้ะ..บี..”
แถมยังแกล้งร้องครางเรียกชื่อเขาอีก มันน่านัก...อย่าให้หายดีนะ
หายดีเมื่อไหร่เจอหนักแน่ แต่ตอนนี้เขาเริ่มจะไม่ไหวแล้ว
“น..เนียร์ ซี๊ด..”
“บี อ้า..” ตากลมตามองเจบีอย่างออดอ้อน
ยิ่งแกล้งให้เจบีทรมานเขายิ่งสนุก ยิ่งมองตาคมที่สื่อมาว่าต้องการมากแค่ไหนใจเขายิ่งสั่น
ยิ่งเจบีบีบเค้นสะโพกมนเขาก็ยิ่ง...
“ทำไมหยุดไปละคะที่รัก”
ใช่...เจบีรู้ว่าตรงไหนคือจุดอ่อนของเขา “หรือทนไม่ไหว?
ถ้าไม่ไหวจะถอดกางเกงเลยก็ได้นะ” แถมยังมายักคิ้วหลิ่วตาใส่เขาอีก
หึ..คิดหรอว่าคนอย่าจูเนียร์จะยอม
พรึ่บ!
เขาไม่ยอมให้คนอื่นมาถอดกางเกงให้หรอก
ถอดเองเลยดีกว่า การกระทำของร่างเล็กเรียกรอยยิ้มจากคนเจ้าเล่ห์ได้เป็นอย่างดี
เขารู้จุดอ่อนของจูเนียร์ จุด...ที่จะทำให้อารมณ์ของจูเนียร์พุ่งพล่านอย่างตอนนี้
“หึ..รีบจังเลยนะที่รัก”
“พูดมากจัง” จบคำพูดร่างบางก็ประกบปากคนพูดมากทันที
เสียงจูบแลกลิ้นกันดังไปทั่วห้องนอน
แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาเพราะห้องของเขาเก็บเสียงดีอยู่แล้ว
นี่เจบีสร้างขึ้นเพื่อเก็บเสียงอย่างว่าโดยเฉพาะเลยนะ
“อ่า..ถอดกางเกงให้บีหน่อยสิ”
แรงอารมณ์ของความต้องการทำให้จูเนียร์ลืมความเขินไปแล้วจนหมดสิ้น
ช่วงเวลานี้เขาเปรียบเสมือนหุ่นยนต์ที่เจบีสั่งอะไรเขาก็จะทำตาม
ไม่ว่าจะสั่งให้ถอดกางเกง
“ดีมากครับที่รัก ทำให้บีหน่อยสิ..”
หรือจะเป็นน้ำเสียงแหบทุ้มที่สั่งให้เขาทำให้
ร่างบางค่อยๆใช้ปากดูดกลืนความเป็นตัวตนของเจบีเข้าไป
แม้จะห่างหายไปนานหน่อยกับเรื่องอย่างว่า แต่เจบีก็อดที่จะชมไม่ได้ว่าจูเนียร์นั้นยังคงร้อนแรงไม่มีเปลี่ยน
“ซี๊ดด จูเนียร์...”
ยิ่งได้ยินเสียงครางจูเนียร์ก็ยิ่งเร่งจังหวะให้เร็วมากยิ่งขึ้น “พ..พอแล้วครับ”
“ทำไมละ?” เกือบจะเสร็จแล้วเชียว
แต่เจบีดันหัวเล็กให้ขึ้นมาก่อน
“บีไม่ไหวแล้ว ขอโทษนะเนียร์”
“อ้ะ! บ..บี..” ร่างสูงค่อยๆดันแกนกายเข้าไปในโพรงอ่อนนุ่ม
“อ่า..เนียร์ ซี๊ด!อย่าพึ่งตอดรัดบีนักสิ
ให้บีเข้าไปให้สุดก่อนสิครับที่รัก”
“อ้ะ...” ร่างบางค่อยๆผ่อนคลายลง
ทำให้เจบียัดแกนกายเข้ามาจนสุด “อึก..จุก..” ปากอิ่มเบะปากเหมือนเด็กน้อยเวลางอแง
“โอ๋ๆ บีขอโทษนะครับ ไม่เอาไม่ร้องนะ”
“เจ็บ...” ยิ่งโอ๋ก็เหมือนน้ำตาจะยิ่งมา
“นี้ไงบีไม่ขยับแล้ว
บีตามใจเนียร์เลยให้เนียร์ขยับเองจะได้ไม่เจ็บไงครับ”
“เดี้ยงขนาดนี้ถ้าขยับเองได้ก็เก่งเกินไปละ”
ร่างบางเอ่ยอย่างขำๆ ก่อนจะเริ่มขยับขึ้นลงให้เป็นจังหวะ
“อื้ม..ดีมากครับที่รัก”
“อ้า...บี..”
“ซี๊ด! เร็วกว่านี้ครับบีไม่ไหวแล้ว” ร่างเล็กเร่งความเร็วขยับขึ้นลงตามคำสั่งของเจบีเพราะตัวเขาเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
“อ้า...”
ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
เจบีก็ได้แต่หวัง..ว่าครั้งนี้ลูกจะมาอยู่กับเขาสักที สองคนนั้นนำหน้าเขาไปไกลแล้ว
